باستان شناسان با استفاده از یک فناوری پیشرفته موفق به کشف دژهای باستانی در رومانی شدند.
در تازه‌ترین تحقیقات صورت‌گرفته در جنگل‌های استان نئامْت (Neamț) رومانی، باستان‌شناسان موفق به کشف بقایای دژهای باستانی با قدمتی هزاران ساله شدند. این کشف با بهره‌گیری از فناوری پیشرفته لیدار (LiDAR) که بر روی پهپادها نصب شده است، امکان‌پذیر شد. فناوری لیدار به محققان اجازه می‌دهد تا در مناطق صعب‌العبور، نقشه‌برداری دقیقی از سطح زمین انجام داده و آثار باستانی پنهان را شناسایی کنند.
جزئیات کشف دژهای باستانی در رومانی
تحقیقات در اطراف شهر تِرگو نئامْت (Târgu Neamț) متمرکز شده است؛ جایی که سکونت‌گاه‌های مستحکم مربوط به دوران اِنئولیتیک (عصر مس‌سنگی) و عصر برنز با قدمتی بین چهار تا پنج هزار سال پیش شناسایی شده‌اند. با استفاده از فناوری لیدار، محققان توانستند اطلاعات و تصاویر با ارزشی از این سایت‌های باستانی جمع‌آوری کنند که پیش‌تر به دلیل پوشش گیاهی متراکم و شرایط جغرافیایی، دسترسی به آن‌ها دشوار بود.
نقش فناوری لیدار در کشف دژهای باستانی در استان نئامْت
فناوری لیدار، که مخفف “تشخیص و فاصله‌یابی با نور” است، با تاباندن پالس‌های لیزری به سطح زمین و اندازه‌گیری زمان بازگشت آن‌ها، امکان ایجاد نقشه‌های سه‌بعدی دقیق از توپوگرافی زمین را فراهم می‌کند. این فناوری به ویژه در باستان‌شناسی برای کشف سازه‌های پنهان‌شده توسط پوشش گیاهی یا خاک مفید است. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۸، باستان‌شناسان با استفاده از لیدار موفق به کشف بیش از ۶۰,۰۰۰ سازه پنهان مایا در گواتمالا شدند .
کشفیات مشابه با استفاده از فناوری لیدار
استفاده از فناوری لیدار در باستان‌شناسی منجر به کشفیات مهمی در سراسر جهان شده است. برای مثال، در ایرلند، باستان‌شناسان با استفاده از لیدار موفق به شناسایی صدها سایت باستانی و تاریخی شدند که پیش‌تر ناشناخته بودند.
همچنین، در مکزیک، بقایای یک شهر ۶۰۰ ساله متعلق به تمدن زاپوتک با استفاده از این فناوری کشف شد.
تأثیرات اجتماعی و اقتصادی کشف دژهای باستانی استان نئامْت
کشف دژهای باستانی در استان نئامْت می‌تواند تأثیرات متعددی بر جامعه و اقتصاد محلی داشته باشد. این کشفیات می‌توانند به جذب گردشگران علاقه‌مند به تاریخ و باستان‌شناسی منجر شوند، که به نوبه خود می‌تواند به بهبود اقتصاد محلی کمک کند. همچنین، این کشفیات می‌توانند به افزایش آگاهی عمومی درباره تاریخ و فرهنگ منطقه منجر شوند.
تاریخچه کشف دژهای باستانی در رومانی
رومانی دارای تاریخچه‌ای غنی از دژها و استحکامات باستانی است. این سازه‌ها که عمدتاً در دوران‌های مختلف تاریخی ساخته شده‌اند، نشان‌دهنده اهمیت استراتژیک و نظامی این منطقه در طول قرون متمادی هستند. کشف دژهای باستانی در نئامْت نشان‌دهنده تداوم سنت‌های معماری و نظامی در این منطقه است.
کشف دژهای باستانی در رومانی و در استان نئامْت با استفاده از فناوری لیدار نشان‌دهنده اهمیت استفاده از فناوری‌های نوین در باستان‌شناسی است. این کشفیات می‌توانند به درک بهتر تاریخ و فرهنگ منطقه کمک کرده و فرصت‌های جدیدی برای تحقیقات باستان‌شناسی و توسعه گردشگری فراهم کنند.
رومانی کشوری با تاریخ غنی و پر فراز و نشیب است که ریشه‌های آن به تمدن‌های باستانی منطقه دانوب و کارپات بازمی‌گردد. یکی از مهم‌ترین دوره‌های تاریخی این سرزمین، تمدن داچیا (Dacia) بود که در قرون اول پیش از میلاد در این منطقه شکوفا شد.
داچیان تحت فرمان پادشاه معروف خود، دِچِبال (Decebal)، در برابر امپراتوری روم مقاومت کردند، اما در نهایت، امپراتور تراژان (Trajan) در سال ۱۰۶ میلادی موفق شد داکیه را به خاک امپراتوری روم ضمیمه کند. این رویداد تأثیر عمیقی بر فرهنگ، زبان و ساختار اجتماعی مردم این منطقه گذاشت و مقدمه‌ای برای شکل‌گیری ملت رومانیایی شد.
پس از سقوط امپراتوری روم غربی، منطقه رومانی به‌تدریج تحت تأثیر مهاجرت قبایل مختلف مانند اسلاوها، آوارها و مجارها قرار گرفت. در قرون وسطی، سه شاهزاده‌نشین مستقل در این سرزمین ظهور کردند: والاچیا (Țara Românească)، مولداوی (Moldova) و ترانسیلوانیا (Transilvania). این شاهزاده‌نشین‌ها اغلب در برابر امپراتوری عثمانی، مجارستان و لهستان مقاومت می‌کردند. از چهره‌های برجسته این دوره، می‌توان به ولاد سوم (Vlad Țepeș)، معروف به دراکولا، اشاره کرد که به خاطر دفاع از والاچیا در برابر عثمانی‌ها به شهرت رسید. در قرن نوزدهم، تحت تأثیر جنبش‌های ملی‌گرایانه اروپا، رومانی مدرن با اتحاد دو شاهزاده‌نشین والاچیا و مولداوی در سال ۱۸۵۹ و استقلال کامل از عثمانی در ۱۸۷۷ شکل گرفت.
